Dag 14 (4 augustus).

Zaterdag 4 augustus

Bij nader inzien denk ik niet dat we zullen wennen aan de voorbijrazende treinen midden in de nacht, die om mensen en dieren te waarschuwen ook nog eens een aantal keren luid toetert. Het spoor is echt nog geen 50 meter bij onze campers vandaan, dus het geluid is oorverdovend! En die treinen rijden ook nog eens bijna de hele nacht door. Maar als José ons om half acht bonkend op het raampje komt wekken omdat er een zwarte BEER vlakbij hun camper staat, zijn we dat direct vergeten. We springen uit bed, grijpen onze camera’s en gaan in pyjama’s dus op berenjacht! Het is echt niet te geloven, maar de beer zit op z’n gemakje bessen te eten op soms nog geen 25 meter afstand! Eindelijk heeft nu iedereen van onze groep een beer gezien! José heeft de beer als eerste ontdekt en waarschuwt de parkwachters. Die komen met auto’s erbij om wat afstand te creëren tussen de toeristen en de beer. Wat later verdoven ze de beer om hem een band om te doen, zodat ze hem in de toekomst kunnen lokaliseren. Deze beer eet echt gewoon onverstoorbaar zijn besjes en wijkt niet van zijn pad voor een groepje toeristen of een passerende auto of camper. Veel later dan eigenlijk de bedoeling was gaan we ontbijten en we vertrekken pas om 10.00 uur op weg naar Jasper. Als eerste stoppen we bij Herbert Lake, een meertje waarin je prachtig de weerspiegeling van de bergen ziet. We maken een paar foto’s en rijden verder op weg naar Bow Summit & Peyto Lake. Peyto Lake is een turquoise bergmeer dat we na een korte wandeling van bovenaf kunnen bekijken. We hebben al veel meren gezien, maar deze is door zijn kleur en zicht van bovenaf een beauty! Op onze weg naar Jasper, over de Icefields Parkway, komen we naast een aantal mooie uitzichtpunten, een prachtige waterval (Tangle Creek Waterfall)) en berggeiten, ook nog langs de Athabasca Glacier en de Athabasca Falls. Zeker de Athabasca Glacier is een heel indrukwekkende ijsvlakte. Je kunt niet op de gletsjer zelf komen zonder gids, omdat dat veel te gevaarlijk is. Nadat we op de Athabasca Glacier zijn geweest stoppen we bij een picknickplaats met tot onze verbazing een kleine Ink Pot. In deze kleine waterbron kunnen we het water echt heel goed uit de grond omhoog zien borrelen. Als we bij Jasper aankomen blijken allebei de campings op onze route vol te zitten. We besluiten in Jasper wat te winkelen en te eten en daarna door te rijden naar Mount Robson Park, in de hoop dat we daar nog op een camping terecht kunnen. Zodra we Jasper National Park uitrijden en Mount Robson Park in, verlaten we Alberta en rijden we British Columbia binnen én moeten we ons horloge weer een uur terugzetten! Bij Lucerne Campground aangekomen blijkt deze vol te zijn, alleen helemaal aan het begin van de camping zien we nog een plek waar we net met onze drie campers op kunnen staan. Er staan twee picknicktafels bij en een firepit. We denken dat het officieel geen campingplaatsen zijn, maar gaan er toch staan. Op deze camping is geen receptie aanwezig, maar moet je zelf kijken of er een plaats vrij is en komt de parkwachter langs om geld op te halen. Remko heeft binnen een paar minuten een vuurtje en we besluiten het erop te wagen dat we niet worden weggestuurd. Al gauw komt de parkwachter en blijken we te mogen blijven staan. De plekken waar we staan, zijn juist bedoeld voor de nachten dat de camping overvol is. Gelukkig! We hadden namelijk niet veel zin meer om nog verder te rijden. We gaan allemaal, mede dankzij de vele muggen, op tijd de campers in